زیارت امام زمان علیه السلام در تعقیب نماز صبح

بسم الله الرّحمن الرّحیم

زیارت امام زمان علیه السلام در تعقیب نماز صبح[1]

مرحوم مشهدی در المزارالکبیر، و مرحوم سیّد بن طاووس در مصباح الزّائر مینویسند:

"این زیارت، زیارت مولای ما صاحب الزّمان ^{علیه السّلام} است که هر روز، بعد از نماز صبح، خوانده میشود."[2]

توجّه:

(1) این متن، زیارت است ونه دعا، هرچند در میان آن فقراتی دعاگونه نیز وجود دارد.

(2) این زیارت از تعقیبات نماز صبح میباشد و با دعای عهد که خواندن آن تا قبل از ظهر امکان پذیر است، تفاوت دارد.

(3) از ویژگی های این زیارت آن است که با عنایت به متن زیارت، شما از جانب خود و تمام مردان و زنان مؤمن ـ در هر جای عالم که هستند، چه زنده و چه مرده ـ ، و از جانب والدین و فرزندانتان ، موفّق به زیارت امام عصر ^{علیه السّلام} خواهید شد.

(4) بر حسب آخِرین فراز این زیارت، کسی که به خواندن این زیارت توفیق یابد، از نعمت، شرافت و فضیلت خاصّ الاهی برخوردار شده است.

"اللَّهُمَ‏ بَلِّغْ‏ مَوْلَايَ‏ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَيْهِ عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ، فِي

مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا، وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا، وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا، حَيِّهِمْ وَ مَيِّتِهِمْ، وَ عَنْ

وَالِدَيَّ وَ وُلْدِي، وَ عَنِّي، مِنَ الصَّلَوَاتِ وَ التَّحِيَّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللهِ ، وَ مِدَادَ كَلِمَاتِهِ وَ مُنْتَهَى

رِضَاهُ، وَ عَدَدَ مَا أَحْصَاهُ كِتَابُهُ وَ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ.

اللَّهُمَّ أُجَدِّدُ لَهُ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي كُلِّ يَوْمٍ عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي رَقَبَتِي،

اللَّهُمَّ فَكَمَا شَرَّفْتَنِي بِهَذَا التَّشْرِيفِ، وَ فَضَّلْتَنِي بِهَذِهِ الْفَضِيلَةِ، وَ خَصَصْتَنِي بِهَذِهِ النِّعْمَةِ

، فَصَلِّ عَلَى مَوْلَايَ وَ سَيِّدِي صَاحِبِ الزَّمَانِ، وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَشْيَاعِهِ وَ الذَّابِّينَ

عَنْهُ، وَ اجْعَلْنِي مِنَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ، طَائِعاً غَيْرَ مُكْرَهٍ، فِي الصَّفِّ الَّذِي نَعَتَّ

أَهْلَهُ فِي كِتَابِكَ، فَقُلْتَ: «صَفًّا «كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ»‏ ، عَلَى طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ رَسُولِكَ

وَ آلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، اللَّهُمَّ هَذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ فِي عُنُقِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَة."[3]

(ترجمه :پروردگارا برسان به مولایم صاحب الزمان (صلوات خدا بر او) از همه مومنین مرد و زن در مشرقها و مغربهای زمین و خشکیها و دریاها (مومنینِ) در دشتها و کوهها ، زنده مومنین و مرده شان ، از پدرو مادرم و اولادم و از من ، صلوات و سلامهایی به وزن عرش الهی و زیادی کلماتش و منتها درجه رضای الهی و به اندازه عددی که کتابش شمرده و علمش احاطه دارد.

پروردگارا من تجدید میکنم امروز و هر روزی عهد و عقد و پیمانی از او (امام زمان عج) بر گردنم ،

پروردگارا پس همانگونه که شرافتم دادی به این تشریف و فضیلتم دادی به این فضیلت و مخصوصم گردانیدی به این نعمت پس درود فرست بر مولایم و آقایم صاحب الزمان (عج) و قرارم بده از یاوران و پیروان و حامیان او و قرارم ده از طلب شهادت کنندگان در پیشاپیش حضرتش با میل باطنی بدون اکراه در صفی که تعریف کرده ای اهلش را در کتابت ، پس گفته ای : صف در صف چنانكه گويى بنايى ريخته شده از سرب‏اند بر اطاعتت و اطاعت رسولت (ص) و خاندانش علیهم السلام پروردگارا این پیمان بر گردن من است تا روز قیامت.)

مرحوم علاّمه ی مجلسی در بحارالأنوار، بعد از نقل این زیارت مینویسد:

در بعضی از کتابهای قدیمی دیدم که در هنگام بیعت، دست راست را بر دست چپ بزنی.[4]

[1] - این زیارت ، در مفاتیح الجنان ، در بعد از دعای ندبه نقل شده است

[2] - المزار الكبير، ص662/ بحارالانوار، ج102، ص110 به نقل از مصباح الزّائر

[3] - المزار الكبير، ص662-663/ بحارالانوار، ج102، ص110-111 به نقل از مصباح الزّائر

[4] - بحارالانوار، ج102، ص111

منبع

نظرات شما عزیزان: